آزمایش FDP

ساختمان و متابولیسم:

عمل پروتئولیتیک پلاسمین بروی فیبرین یا فیبرینوژن منجر به تشکیل گروهی از اجزای پپتیدی  x,y,dمی شودکه  fibrin degradation protein orFDP(fibrin degradation  fragment نامیده می شود. انهدام فیبرین مراحل پیاپی بوده و اندازه مولکول تشکیل شده بسته به مدت عمل پلاسمین متفاوت خواهد بود.

زمانیکه فیبرین توسط فاکتور سیزده دارای پیوستگی های عرضی پایدار شده باشد, در صورتیکه پلاسمین روی ان اثر کند اجزای حد واسط بنام قطعات D2E ایجاد می شود که بنامD-dimer مشهورند.

FDP در جریان خون توسط مکانیسم کلیرنس در کبد و کلیه و RE خارج می شود, قابل  ذکر است که FDP وکمپلکس های مربوط به ان عمو ما مهار کننده انعقاد می باشد(قطعه Yدر ان فعال تر می باشد) بنابر این افزایش ان در خون سبب اختلال هموستاز و بطور قطع عامل مهم خونریزی در انعقاد خون داخل عروقی و فیبرینو لیز خواهد بود.

شرح ازمایش:

قطعه D-dimer فعالیت ترومبین و پلاسمین را ارزیابی می کند, بنابر این این ازمون روشی ساده برای تشخیص وقوع DIC می باشد,نتایج مثبت  این تست با نتیجه مثبتFDP هماهمنگی دارد  . اندازه گیریD-dimer اختصاصی تر ازFDP است اما از حساسیت کمتری بر خوردار می باشد.

بنابراین این ازمون برای اجزای حاصل از تخریب فیبرین اختصاصی است ,ولی برای فیبرینوژن کاربردی ندارد .

لازم به ذکر است که مقادیر D-dimer در پلاسمای طبیعی قابل اندازه گیری نمی باشد.

کاربرد بالینی :

در مشکلات ترمبوتیک همانند ترومبوزورید عمقی, امبولی ریوی, کم خونی داسی شکل و.....افزایش می یابد, سطح بالای فاکتور روماتوئید و افزایش تومور مارکر CA125در کانسر تخمدان سبب افزایش کاذب ان میشود.

در فیبرینولیز اولیه منفی است.